Mijn bewuste keuze: hoe mindset & betekenis zin geven aan zinloosheid... *karma yoga

Beste handicap,

Dit was niet de bedoeling, noch de afspraak. We doen zo ons best om kleine stukjes te (over)winnen, om het leven voor Sander net dat beetje eenvoudiger te maken, om net iets minder onder jou gebukt te gaan. Wij komen een stapje dichter naar jou toe (eentje!), maar waarom moeten dat er dan ineens 3 voor jou worden? 

Opeens twijfel ik enorm aan je bereidwilligheid om deze samenwerking te laten slagen, ik dacht dat we partners waren? Ik dacht dat we een manier hadden gevonden om samen op wandel-met-4-wielen te zijn? Ik wou je tegemoetkomen met die button, om je dorst te stillen, het was niet de bedoeling dat je de gave van ´gewoon gewoon´ te drinken nu ook nog eens de kop ging indrukken. Ga je het plezier van het eten binnenkort ook nog eens afnemen? En is sondevoeding dan je volgende honger?

Je bent soms zo oneerlijk, op het wrede af. Je laat zo weinig van het fysieke over, maar je laat Sander wel alles in volle intelligentie en bewustzijn meemaken. Praten op de momenten die het hardst nodig zijn laat je niet toe, maar schrijven in 3 talen vind je wel ok. Eten vind je beperkt ok, maar drinken vind je nu opeens een overbodige luxe. Soms ben je erger als een ziekte, want je geeft nog niet eens de kans om terug te vechten. Je geeft levenslang zonder kans op herstel, met alleen het vooruitzicht van een trage achteruitgang.

Ons krijg je alleszins niet klein, ik weiger toe te geven. Hoe groter Sander wordt, hoe groter jouw schaduw en hoe zwaarder de zorg, maar ook hoe vastberadener we worden. Het voelt alsof je de test, dat dit zielsleven voor ons 4 is, gemaakt hebt om te falen, maar ik weiger in dit gevoel mee te gaan. Meer nog, ik zal je keer op keer een plaats blijven geven en omarmen, als ik voel dat we ook het volgende stukje verlies van mogelijkheden niet meer kunnen veranderen. Maar ik zal eerst vechten voor alles wat het waard is...

Ik zoek, ik knok, ik huil en ik rouw, ik aanvaard en berust. Maar eerlijk, ik zou het vooral ook heel graag willen begrijpen. Waarom? Wat is de betekenis van dit alles? Als het geen zin had dan zou het ook zinloos zijn om hier te zijn. Ik geloof dat jij ons ook allemaal iets kan leren. En ik hoop dat ik in mijn grote zielszoektocht ook al een stuk gevonden heb, zodat jij later denkt dat het nu wel genoeg is. Ik geloof dat jij heel veel hebt afgenomen van Sander zodat andere stukken (in zijn brein) nog intenser konden ontwikkelen. Alleen hoop ik dat Sander de moed en doorzetting blijft behouden om ook die kwaliteiten allemaal te vinden. 

Wil je hem een beetje sparen? Hem iets meer ruimte geven terug? Iets meer naar ons toekomen? Hij is zo dapper, zo sterk maar toch ook fragiel en ondertussen zelfs een beetje bang. Geef je hem nu even wat rust?

Liefs (met ook een stukje haat),

Mama Marianne